خداحافظ بنزین

            استکهلمیان - عمر بنزین بعنوان سوخت اتوموبیل حداقل در سوئد به پایان
            خود نزدیک می شود.  زبان آمار به اندازه کافی گویاست, میزان فروش
            اتوموبیلهای جدید با سوخت بیو اتانول  و  دیزل که به "اتوموبیلهای محیط
            زیستی" مشهورند مرتبا افزایش یافته و فروش اتوموبیلهای جدید با سوخت
            بنزین مرتبا کاهش می یابد.

            سرعت و  شدت این روند در حدی است که با اطمینان پیش بینی شده است که
            اتوموبیلهایی که تنها با سوخت بنزین حرکت می کنند در طی چند سال آینده
            بکلی از بازار سوئد حذف خواهند شد. در طی چند سال آینده تنها مشتریانی
            که مایل به خرید انواع بسیار غیر معمولی از اتوموبیل باشند قادر به
            خرید اتوموبیلهای قابل استفاده با سوختی که تا همین اواخر تمامی بازار
            را در تسخیر خود داشت خواهند بود. به عبارت دیگر شمارش معکوس مرگ بنزین
            بعنوان سوخت اتوموبیل در سوئد آغاز شده و از عمر این آشنای قدیمی مدت
            زیادی باقی نمانده است.

            به اعلام کمپانی اتوموبیل سازی  ولوو در سوئد تناسب سوخت موتور در
            اتوموبیلهای این شرکت در حال حاضر (دسامبر 2007) به صورت زیر است: 40
            درصد سوخت بیو اتانول, 40 درصد سوخت دیزل و 20 درصد سوخت بنزین. ولوو
            پیش بینی می کند که در طی سال 2008 حدود 17000 اتوموبیل محیط زیستی که
            از سوختی غیر از بنزین استفاده می کنند به فروش خواهد رساند.

            بزودی همه تولید کنندگان مارکهای معروف اتوموبیل یک یا چند اتوموبیل با
            سوخت بیو اتانول را در کلکسیون خود خواهند داشت تا توان رقابت در بازار
            سوئد را از دست ندهند.

            محبوبترین اتومبیلهای محیط زیستی سوئد و نوع سوخت آنها
            بنا بر آمار منتشر شده در سوئد مدلهای اتوموبیل زیر محبوبترین انواع
            اتوموبیلهای محیط زیستی در این کشور بوده اند.

            Saab 9-5,  Biopower  E85
            Ford Focus,  Flexifuel  E85
            Saab 9-3, Biopower E85
            Volvo V50, Flexifuel E85
            Toyota Aygo, bensin

Better living through chemurgy

Efforts to replace oil-based chemicals with renewable alternatives are taking off

Illustration by David Simonds

FORTY years ago Dustin Hoffman’s character in “The Graduate” was given a famous piece of career advice: “Just one word…plastics.” It was appropriate at the time, given that the 1960s were a golden age of petrochemical innovation. Oil was cheap and seemed limitless. Since then, scientists have kept on coming up with wondrous new products made from petroleum that helped to ensure, in the words of one corporate slogan, better living through chemistry. Even so, someone offering advice to today’s promising graduates might invoke a different, uglier word: chemurgy.

This term, coined in the 1930s, refers to a branch of applied chemistry that turns agricultural feedstocks into industrial and consumer products. It had several successes early in the 20th century. Cellulose was used to make everything from paint brushes to the film on which motion pictures were captured. George Washington Carver, an American scientist, developed hundreds of ways to convert peanuts, sweet potatoes and other crops into glue, soaps, paints, dyes and other industrial products. In the 1930s Henry Ford started using parts made from agricultural materials, and even built an all-soy car. But the outbreak of the second world war and the shift to wartime production halted his experiment. After the war, low oil prices and breakthroughs in petrochemical technologies ensured the dominance of petroleum-based plastics and chemicals.

But now chemurgy is back with a vengeance, in the shape of modern industrial biotechnology. Advances in bioengineering, environmental worries, high oil prices and new ways to improve the performance of oil-based products using biotechnology have led to a revival of interest in using agricultural feedstocks to make plastics, paints, textile fibres and other industrial products that now come from oil.

This form of biotechnology has not attracted as much attention as biotech drugs, genetically modified organisms or biofuels, but it has been quietly growing for years. BASF, a German chemical giant, estimates that bio-based products account for some €300m ($470m) of sales in such things as “chiral intermediates” (which give the kick to its pesticides). The sale of industrial enzymes by Novozymes, a Danish firm, brings in over €950m a year, about a third of it from enzymes for improving laundry detergents. Jens Riese of McKinsey, a consultancy, reckons industrial biotech’s global sales will soar to $100 billion by 2011—by which time sales of biofuels will have reached only $72 billion.

Will this boom really prove to be more sustainable than the first, ill-fated blossoming of chemurgy? One potential problem is that oil-based polymers are very good at what they do. Early bioplastics melted too easily, or proved unable to keep soft drinks fizzy when they were made into bottles. Pat Gruber, a green-chemistry guru who helped start NatureWorks (a pioneering biopolymers firm) says customers are sometimes too risk-averse to retrain staff or modify equipment to accept a new biopolymer—even if it is cheaper or better.

It seems likely that oil-based products will be around for a long time in some applications. But the big advances in oil-based polymers happened decades ago, whereas the number of patents granted for industrial biotechnology now exceeds 20,000 per year. Such is the pace of innovation, says Tjerk de Ruiter, chief executive of Genencor, a industrial-biotech firm that is now a division of Denmark’s Danisco, that processes that once took five years now take just one. And Steen Riisgaard, the boss of Novozymes, insists that new technologies can indeed push old ones out of the way, provided they are clearly superior (and not just greener). Brewers raced to adopt Novozymes’ novel enzymes, for example, in order to cash in on the Atkins Diet craze with “low carb” beers.

A second potential obstacle is that incumbent companies will quash the fledgling new technologies. But concern about oil’s reliability as a feedstock means that even oil-dependent incumbents are interested in alternatives. Oil companies such as Royal Dutch Shell and BP see novel bioproducts not as threats but as useful tools for blending into, and possibly extending, remaining oil reserves. And chemicals giants such as Dow and DuPont are also big fans of novel industrial biotechnologies. Chad Holliday, DuPont’s boss, is sure that Sorona, his firm’s new biofibre, will be a multi-billion dollar product and “the next nylon”. DuPont expects its sales of industrial biotechnology products to grow by 16-18% a year, to reach $1 billion by 2012.

Perhaps the biggest worry is that today’s industrial-biotech boom is an artefact of the soaring price of oil. If the oil price plunged and stayed low, the boom would surely turn to bust. Short of outright collapse, however, even a sharp price drop need not burst the biotech bubble. Mr Riese has scrutinised the economics of sugar and oil—the chief rival feedstocks—and concludes that the “bio-route” will be cheaper even at an oil price of $50-60 a barrel. Brent Erickson of BIO, an industry lobby, argues that “this was happening long before the oil-price spike—$100 oil is just gravy.” Industry bosses agree, noting that the flurry of projects now approaching commercial use were deemed viable and initiated a few years ago, when the oil price was closer to $40 a barrel.

For proof that industrial biotech is ready for the big time, look to Brazil. The country already has a large and efficient industry producing ethanol fuel from sugar cane. Now rival consortia are rushing to build plants to turn sugar cane into bioethylene. This is striking. Unlike many other industrial biotech efforts which target niche markets, this is an assault on the $114 billion market for ethylene, the most widely produced organic compound of all.

Erin O’Driscoll of Dow, a chemical giant now investing in Brazilian bioethylene, says the firm is confident the technology is ready for commercialisation. The chief reason for such optimism is that industrial biotechnology is better and cheaper than it was back in the heyday of chemurgy. Dow has even come up with a material made from soyabean oil that it plans to sell to carmakers to replace oil-based foam. Ford and his friend Carver would be proud.

ASTM approves new biodiesel blend standards

ASTM approves new biodiesel blend standards

The American Society for Testing and Materials (ASTM) approved standards for biodiesel blends on June 19. The changes will take effect within three to five months once the final standards are published.

Three provisions were approved. The conventional petrodiesel specification (ASTM D 975) can now contain up to 5% biodiesel. The updated standard means No. 2 diesel can now include B5 and still be considered the same fuel without labelling the blend.

The second change added a cold filtration test to the B100 specification (ASTM D 6751). The additional test should assure buyers that the B100 will not contain certain precipitates that can cause filter plugging in cold weather.

The third change created specifications for blends between B6 and B20 for on-and off-road diesel. The new specifications will allow the testing of a biodiesel blend against the ASTM numbers for physical verification of quality, rather than relying solely upon the paperwork.

The new ASTM standards will also provide original engine manufacturers (OEM) with specifications for engine testing, possibly resulting in OEM approval of higher blends. Nearly all major car manufacturers in the US accept the use of at least B5, while Cummins, New Holland and Caterpillar are already accepting B20 or higher, according to the National Biodiesel Board.

     

نانو بیوتکنولوژی

دید کلی

فناوری نانو ، چنانکه از نام آن برمی‌آید با اجسامی به ابعاد نانومتر سروکار دارد. فناوری نانو در سه سطح قابل بررسی است: مواد ، ابزارها و سیستمها. در حال حاضر در سطح مواد ، پیشرفتهای بیشتری نسبت به دو سطح دیگر حاصل شده است. موادی را که در فناوری نانو بکار می‌روند، نانو ذره نیز می‌نامند. برای آنکه تصوری از ریزی نانو ذره‌ها داشته باشیم بهتر است آن را با ابعاد سلول مقایسه کنیم. اندازه متوسط سلول یوکاریوتی 10 میکرومتر است. اندازه متوسط یک پروتئین 5 نانومتر است که با ابعاد ریزترین جسم ساخت بشر قابل مقایسه است. بنابراین می‌توان با بکارگیری نانو ذره‌ها نوعی مامور مخفی به درون سلول فرستاد و به کمک آن از بعضی رازهای نهفته در سلول پرده برداری کرد.

این ذرات آنقدر ریزند که تداخل عمده‌ای در کار سلول بوجود نمی‌آورند. پیشرفت در زمینه نانو فناوری نیازمند درک وقایع زیستی در سطح نانوهاست. از میان خواص فیزیکی وابسته به اندازه ذرات نانو ، خواص نوری (Optical) و مغناطیسی این ذرات ، بیشترین کاربردهای زیستی را دارند. استفاده از فناوری نانو در علوم زیستی به تولد گرایش جدیدی از این فناوری منجر شده است یعنی نانوبیوتکنولوژی. کاربردهای نانو ذره‌ها در زیست شناسی و پزشکی عبارتند از: نشانگرهای زیستی فلورسنت ، ترابری دارو و ژن ، تشخیص زیستی پاتوژنها ، تشخیص پروتئینها ، جستجو در ساختار DNA ، مهندسی بافت ، تخریب تومور از طریق گرمادهی به آن و بهبود تباین (کنتراست).

رابطه نانوتکنولوژی و بیوتکنولوژی

نانوتکنولوژی مجموعه‌ای است از فناوریهایی که به صورت انفرادی یا باهم در جهت بکارگیری و یا درک بهتر علوم مورد استفاده قرار می‌گیرند. بیوتکنولوژی جزء فناورهای در حال توسعه می‌باشد که با بکارگیری مفهوم نانو به پیشرفتهای بیشتری دست خواهد یافت. نانوبیوتکنولوژی به عنوان یکی از حوزه‌های کلیدی قرن 21 شناخته شده است که امکان تعامل با سیستمهای زنده را در مقیاس مولکولی فراهم می‌آورد. بیوتکنولوژی به نانوتکنولوژی مدل ارائه می‌دهد، در حالی که نانوتکنولوژی با در اختیار گذاشتن ابزار برای بیوتکنولوژی آن را برای رسیدن به اهدافش یاری می‌رساند.

نشانگرهای زیستی

از آنجا که انداه نانو ذرات ، در محدوده اندازه پروتئینهاست، می‌توان از آنها برای نشاندار کردن نمونه‌های زیستی استفاده کرد. برای این کار ، باید نانو ذره بتواند به نمونه زیستی هدف متصل شود و نیز راهی برای دنبال کردن و شناسایی نانو ذره وجود داشته باشد. به منظور ایجاد میان کنش بین نانو و نمونه زیستی ، نانو ذره را با پوشش بیولوژیکی مانند آنتی بادیها ، بیوپلیمرهایی مانند کلاژنها که نانو ذره ها را از نظر زیستی سازگار می‌کند، می‌پوشانند. می‌توان نانو ذره‌ها را فلورسنت کرده یا خواص نوری آنها تغییر داد.

نانو ذره‌ها در مرکز نشانگر زیستی قرار می‌گیرند و بقیه اجزا روی آنها قرار داده می‌شوند و این ساختار غالبا کروی است. کنترل دقیق بر اندازه متوسط ذرات امکان ایجاد کاوشگرهای فلورسنت را که باریکه‌های نوری را در طیف وسیعی از طول موج گسیل می‌دارند، فراهم می‌آورند. این امکان به تهیه نشانگرهای زیستی با رنگهای فراوان و قابل تشخیص ، کمک شایانی می‌کند. ذره مرکزی معمولا توسط چندین تک لایه از موادی که تمایل به واکنش ندارند مثل سیلیکا محافظت می‌شود.

مهندسی بافت Tssue engeering

سطح استخوان از ترکیباتی تشکیل شده است که حدودا 100 نانومتر عرض دارند. اگر سطح یک عضو مصنوعی به استخوان طبیعی پیوند بخورد بدن آن را پس می‌زند. دلیل امر تولید بافت مصنوعی در محل استخوان طبیعی و سطح مصنوعی می‌باشد. استئوبلاستها در بافت پیوندی استخوان وجود دارند و بخصوص در استخوانهای در حال رشد دارای فعالیت چشمگیری هستند. با ایجاد ذراتی در اندازه نانو در سطح مفاصل و استخوانهای مصنوعی احتمال دفع عضو جایگزین به دلیل تحریک سلولهای استئوبلاست کمتر می‌شود. ایجاد این ذرات با ترکیب مواد پلیمری ، سرامیکی و فلزی چندی پیش توسط دانشمندان به اثبات رسید.

مواد مورد استفاده در ترمیم استخوان

تیتانیوم ماده شناخته شده‌ای برای ترمیم استخوان است و به دلیل ترکیبات خاص و وزن زیادش جهت بالا بردن میزان استحکام بطور وسیع در دندانپزشکی و ارتوپدی استفاده می‌شود. ولی متاسفانه به دلیل آنکه بخش چسبنده‌ای که با Apatite (بخش فعال استخوان) پوشیده شده با تیتانیوم سازگار نیست فاقد فعالیت زیستی می‌باشد. استخوان واقعی نانوکامپوزیتی از موادی است که از ترکیب بلورهای هیدروکسید Apatite در ماتریکس آلی بوجود آمده و به حالت منفرد یافت می‌شود. استخوان طبیعی از نظر مکانیکی ، ضخیم و در عین حال دارای الاستیسیته می‌باشد و در نتیجه قابل ترمیم است.

ساخت یک دندان

مکانیسم نانویی دقیقی که منجر به تولید ترکیباتی با خواص مفید شود، همچنان مورد مطالعه و بررسی قرار دارد. اخیرا با استفاده از روش tribology یک دندان مصنوعی به صورت viscoelastic ساخته شده و دارای روکش نانویی می‌باشد. از خواص منحصر به فرد این دندان مصنوعی می‌توان به عایق بودن آن در مقابل خراش و افزایش التیام دندان اشاره کرد.

معالجه سرطان به روش فتودینامیک

معالجه سرطان با استفاده از روش فتودینامیک بر اساس نابودی سلولهای سرطانی بوسیله لیزری است که تولید اکسیژن اتمی می‌کند. به این طریق که اکسیژن اتمی رنگ خاصی را تولید می‌کند و سلولهای سرطانی بیش از سلولهاهای دیگر آن را جذب می‌کنند. در نتیجه فقط سلولهای سرطانی توسط اشعه لیزر نابود می‌شوند. البته یکی از معایب این روش آن است که به دلیل آب گریز بودن مواد رنگی ، این مواد به سمت پوست و چشمها حرکت می‌کند و در صورتی که شخص در معرض نور خورشید قرار گیرد باعث حساسیت در پوست و چشمها می‌شود.

برای این حل مشکل صورتهای آب گریز مولکول رنگها را داخل ذرات نانویی متخلخل مثل ormosil nano partical که دارای منافذی در حدود یک نانومتر می‌باشند قرار می‌دهند که این دارای دو مزیت است اولا از انتقال مواد رنگی به سایر نقاط بدن جلوگیری می‌کنند و ثانیا امکان ورود و خروج آزادانه اکسیژن را مهیا می‌سازد.

کاربردهای اکسید تیتانیوم

اکسید تیتانیوم (Tio₂) می تواند به عنوان کاتالیزور نوری عمل نماید. هنگام تابش نور جذب فوتونها با انرژی بالا ، باعث برانگیختگی الکترونها و ایجاد رسانایی در مولکول می‌گردد. شکاف ایجاد شده بین دو جفت الکترون به مشابه یک جریان الکتروپوزیتیو در طول مولکول DNA باعث باز شدن دو رشته DNA از یکدیگر می‌گردد. در واقع تغییرات ایجاد شده بوسیله فوتونهای نور در مولکول Tio₂ باعث می‌شود که این مولکول به شکل یک آنزیم آندونوکلئاز عمل نماید. این تواناییها در آینده می‌تواند تغییرات زیادی را در استفاده از داروها و ژن درمانی ایجاد نماید و توانایی پیوند Tio₂ با بیومولکولهای مختلف راه را در ژن درمانی هموار خواهد نمود.

یکی از بزرگترین اشکالات دستکاری داخل سلول بوسیله این ریز ابزار این است که این ذرات به اندازه کافی توانایی کنترل ماده ژنتیکی داخل هسته را ندارند. ترکیب مولکول DNA با Tio₂ در محیط خارج سلول نشاندهنده این مشکل است. به ازای اتصال Tio₂ به هر 60 - 50 جفت باز فقط یک ناحیه ژنی در سلول پستانداران تحت پوشش قرار می‌گیرد که دانشمندان امیدوارند این مشکل نیز در آینده نزدیک حل شود. همچنین تحقیقاتی در زمینه استفاده از این ذرات به عنوان جایگزینی در توقف سنتز RNA به عنوان بازدارنده‌های سنتز RNA با مکانیزم ایجاد شکاف در RNA صورت گرفته که می‌تواند در صورت تکمیل شدن، امکان استفاده از این ذرات را در توقف سنتز RNA در سلولهای سرطانی فراهم نماید.

چشم انداز بحث

با توجه به پیشرفت سریع و دامنه گسترده بیوتکنولوژی زمینه‌های بروز انقالاب بیوتکنولوژی عصر جدیدی در علوم مختلف مانند بیولوژی ، پزشکی ، فارماکولوژی و مهندسی ژنتیک فراهم گردیده است. به علاوه حوزه‌های دیگری مانند اقتصاد و سیاست نیز از آن تاثیر بسزایی پذیرفته است. هم اکنون از دیدگاه اخلاق زیستی در این رابطه سوالات مهم و اساسی مطرح شده است که علاوه بر اثرات بسزایی که بر پیشرفتهای علمی و سایر زمینه‌های علوم زیستی دارد، نسلهای آینده بشر را نیز به صورت گسترده‌ای تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. در این باره مشارکت مداوم دانشمندان کنجکاو و خردمندی می‌تواند راه گشا بوده و بایستی با در نظر گرفتن این منابع و پیشرفتهای جدید و با امید به حل چنین مشکلات و مسائلی با فائق آمدن بر همه محدودیتها در جهت گسترش این دانش فعالیت نمود.

چیزی قویتر از بیوتکنولوژی

من مدتیه وبلاگ (من و ام اس) را می خونم .نویسندش را اصلا نم شناسم ولی نمی دونم چرا هر روز یه چیزی من را وادار به خوندن پست های جدید  وبلاگ می کنه.

بگذریم

اینو می خواستم بگم :با توجه به سابقه ای که از  بیماران ام اسی دارم به این نتیجه رسیدم که واقعا بیوتکنولوژی هرگز نمی تونه تاثیری که اراده و روحیه خود آدم داره را داشته باشه.

هرگز

هرگز.....

ام اس را بهتر بشناسیم

بیماری ام اس یکی دیگر از بیماری های اتو ایمیون است که در این بیماری سیستم ایمنی بدن آنتی بادی بر ضد غلاف میلین ، غلاف اطراف فیبر های سلولهای عصبی در مغز و طناب نخاعی ، ساخته و در نتیجه سیستم عصبی مرکزی و انتقال پیام های عصبی در طول این سلولهارا دچار مشکل میکند. در نتیجه این پاسخ ایمنی اسکارها یا پلاک هایی بر روی این غلاف ایجاد شده و به دنبال آن انتقال پیام های عصبی دچار مشکل شده و باعث ایجاد اختلال در ارسال سیگنالهای عصبی مربوط به ماهیچه ها، چشم و پیام های حسی میشود. آمار از درگیری تقریبا ۱۰۰۰۰۰۰ نفر در سراسر جهان به این بیماری حکایت دارد. در زنان شیوع بیماری ۲ برابر بیشتر از مردان است و سن درگیری اغلب بین ۴۰-۲۰ سالگی است که هرچه شروع بیماری در سنین پایین تری باشد سیر بیماری کندتر و خوش خیم تر است. سیر بیماری از یک بیماری خفیف در برخی از افراد تا حالات شدیدتر و همراه با ناتوانی های جسمی زیاد در سایرین متفاوت است. درمان در این بیماران تنها در جهت کنترل بیماری و کاهش علائم بیمار است و درمان قطعی برای این بیماری هنوز پیشنهاد نشده است. 

 علائم بیماری:

علائم بیماری بر اساس اینکه سلولهای چه قسمتی تحت تاثیر قرار گرفته باشند متفاوت است ولی به طور کلی میتوان گفت افراد علائم زیر را تجربه میکنند:

۱-ضعف و بی حسی برخی از اعضای بدن که به صورت یک طرفه و یا در نیمه انتهایی بدن اتفاق میافتد.

۲-ضعف نسبی و یا کلی در بینایی که میتواند همراه با درد در زمان حرکت چشم باشد.

۳-دو بینی

۴-گیجی و عدم تعادل در حرکات بدن

۵- اختلال در تکلم

۶- مشکلات کنترل ادرار و مدفوع

۷- فلجی

۸- مشکلاتی در سیستم عصبی مرکزی شامل کاهش تمرکز و فراموشی

علت بیماری:

بیماری ام اس یک بیماری اتو ایمیون است که سیستم ایمنی بر ضد غلاف میلین عمل کرده و در آن آسیب هایی را ایجاد میکند عللی که در ایجاد این حالت دخیل هستند به در ستی مشخص نشده است ولی زمینه ژنتیکی را میتوان به عنوان یک عامل در نظر گرفت که به همراه سایر عوامل محیطی در ایجاد بیماری موثر است. یکی از عواملی ذکر شده است عفونت های ویروسی است که در جریان این عفونتها پروتئین میلین تغییر یافته ای ایجاد میشود که باعث راه اندازی واکنشهای لوپوسی میشود. دوره ای از فعالیت این بیماری در جریان عفونتهای ویروسی معمول نیز دیده شده است.

در سیر بیماری ام اس ۴ الگوی کلی وجود دارد:

۱- شایعترین فرم شکل عود – بهبود است: یعنی بیمار در فواصلی دچار حملات و تظاهرات بیماری می شود و پس از آن بهبودی می یابد و مشکل خاصی ندارد.

2- فرم دیگر پیشرونده اولیه است: یعنی بیماری شروع می شود و آرام آرام بدتر و بدتر می شود.

3- فرم دیگر پیشرونده ثانویه است: بیمار در اوایل دچار حملات بیماری شده و بعد بهبودی می یابد. اما بعدا سیر بیماری پیش رونده می شود.

4- فرم دیگر پیشرونده همراه با حملات است: بیمار با هر حمله قسمتی از توانایی های خود را از دست می دهد و در حملات بعدی با پیشرفت سیر بیماری توانایی های بیشتری را از دست می دهد.

ریسک فاکتورها:

۱- عوامل ژنتیکی:بیماری در بعضی از نژادها نادر و در برخی از نژادها شایعتر است. بیماری ام.اس در نژاد سیاه بندرت دیده می شود. در هندوستان نژاد خاصی است که بیشتر از بقیه هندیها دچار این بیماری می شوند و جالب است بدانید که آباء و اجداد این نژاد به زرتشتی های ایرانی بر می گردد. آنچه ذکر شده است نشان می دهد عوامل ژنتیکی در بیماری ام.اس سهم دارند.

۲-عوامل محیطی:عوامل محیطی به ویژه آلودگی های باکتریایی و ویروسی نقش مهمی در ایجاد بیماری ام اس به ویژه در افرادی به زمینه ژنتیکی دارند از جمله ویروسهایی که دیده شده در ایجاد این بیماری سهیم است ویروس اپشتاین بار عامل بیماری منو نوکلئوز عفونی است.

۳-موقعیت جغرافیایی: این بیماری بیشتر در مناطقی با آب و هوای معتدل دیده شده است ولی علت آن هنوز مشخص نیست.

در کشور ما ایران این بیماری بیشتر در شهر اصفهان و اخیرا در شهرکرد دیده شده است به طوریکه اصفهان را پایتخت ام اس خاور میانه نامیده اند که بیشتر این بیماری در مناطق حاشیه ی زاینده رود مانند شهرستان های لنجان و زرین شهر دیده شده است که علت آن را تخلیه فاظلاب های صنعتی کارخانه جاتی مانند ذوب آهن و فولاد مبارکه اصفهان به داخل آب زاینده رود دانسته اند.

توصیه میشود که افراد در صورت مشاهده علائم ضعف و ناتوانی دردستها و یا پاها که به مدت چند روز ادامه داشته باشد و یا سایر اندام ها را در گیر کند و یا در صورت داشتن دوبینی و اختلالات بینایی به پزشک برای بررسی های بیشتر مراجعه نمایند.

تشخیص بیماری:

در تشخیص این بیماری تست اختصاصی و منحصر به این بیماری وجود ندارد و معمولا تشخیص بر پایه مجموعه ای از علائم بالینی،یافته های رادیولوژیکی و تست های آزمایشگاهی انجام میگیرد. از جمله:

۱- شرح حال بیمار و بررسی علائم

۲-تست های نورولوژیکی: بررسی انعکاس های بدن، قدرت ماهیچه ای، حساسیت به درد و لرزش، تستهای نوار عضله و نوار چشم

۳-Magnetic resonance imaging (MRI) scan : تست MRI با صفحه های مغناطیسی و امواج رادیویی محل وجود پلاک های ناشی از آسیب میلین را مشخص میکند.

۴-آزمایش مایع نخاع(csf):این تست به منظور بررسی مقادیر پروتئین ها و گلبولهای سفید در مایع نخاع به کار میرود

 درمان:

نوانترون

نوانترون دارویی است که برای درمان ام اس پیشرونده (حاد) ثانویه – عود کننده پیشرونده - یا ام اس عود کننده فروکش کننده که به مرور بدتر میشود. بکار میرود . این دارو برای درمان ام اس پیشرونده اولیه بکار برده نمی شود. اشخاصی که از نوانترون استفاده میکنند عود بیماری کمتری را خواهند داشت و بمدت بیشتری میتوانند تحرک داشته باشند . نوانترون بوسیله سرم در رگ دست تزریق میشود و هر سه ماه یکبار تزریق صورت میگیرد برای مدت دو تا سه سال یعنی 8 تا 12 دوز، اگر چه با توجه به وضعیت بیمار تعداد دوزها میتواند تغییر کند . عمده تاثیرات جانبی نوانترون شدید نیستند و بطور عادی بوسیله پزشک درمان میشوند , شایع ترین تاثیر جانبی نوانترون در بیماران ام اس تهوع – نازکی مو – از دست دادن دوره های قاعده گی – عفونت ادرار و زخم دهان می باشد . تهوع اغلب شدید نبوده و ظرف 24 ساعت نیز برطرف می شود. تعداد کمی از بیماران مورد معالجه قرار گرفته با نوانترون دچار مشکلات قلبی شدند . در صورتی که در نفس کشیدن دچار مشکل هستید – پاها و زانوهایتان دچار تورم شده اند یا ضربان قلبتان نامرتب و شدید شده است به پزشکتان مراجعه کنید. این مشکلات بیشتر در افرادی روی میدهد که بیش از 12 دوز از نوانترون را مصرف کرده اند ( اغلب بیش از 140 mg / m2 )نوانترون باعث میشود تعداد سلولهای گلوبول سفید کاهش یابد که خطر ابتلا به عفونت را در بیماران افزایش میدهد. البته بیشترین میزان ریسک مربوط به اولین ماه تزریق می باشد بعلاوه نوانترون منجر به کاهش پلاکت بیمار میشود که خطر خون ریزی را افزایش میدهد .

تحت شرایط زیر بفوریت با پزشک خود تماس بگیرید:

در صورتی که پس از تزریق دچار تب شدید

در صورتی که دچار سرما و خنکی بیش از حد شدید

در صورتیکه احساس گلو درد - سرفه – درد همراه ادرار – ادرار زیاد ( بیش از همیشه ) یا در صورت مشاهده خون ریزی غیر عادی یا کبود شدگی غیر عادی.نوانترون به رنگ آبی تیره است بنا براین ممکن است رنگ ادرار شما را برای چند روز پس از تزریق تغییر دهد همچنین سفیدی چشم نیز ممکن است برای چند روز متمایل به رنگ آبی شود

آونکس

نوعی اینترفرون بتا می باشد. اینترفرونها پروتئینی هستند که بطور طبیعی در بدن تولید میشوند تا با عفونتهای ویروسی در بدن مبارزه کنند ضمنا به تنظیم سیستم ایمنی کمک میکنند. از گروه مشابه اسید آمینه است که, مشابه بلوکهای پروتئین ساخته شده بوسیله بدن هستند. تصور میشود ام اس بیماریی است که در آن سیستم ایمنی بدن علیه میلین (عایق پوشاننده فیبرهای عصب) واکنش نشان میدهد و آنرا تخریب میکند. اعتقاد بر این است که آونکس واکنش سیستم ایمنی بدن را تنظیم کرده باعث کاهش حمله علیه میلین میشود . با آونکس داروی بیشتری وارد جریان خون میشود و بمدت طولانی تری نیز باقی می ماند زیرا این دارو در عضله تزریق میگردد. این یکی از دلایلی است که باعث شده تا این دارو هفته ای یکبار تزریق شود. سایر درمانها برای ام اس بصورت تزریق زیر پوستی هستند و بایستی روزانه یا یکروز در میان تزریق شوند. برخلاف تزریقهای زیر پوستی تزریقهای عضلانی بندرت منجر به ناراحتی و واکنش های ناخوشایند می شوند. مزیت دیگر آونکس این است که تمام آنچه را که برای تزریق نیاز دارید در یک بسته در اختیار شما قرار میدهند. بیشتر افراد می توانند خود را با این دارو تطبیق دهند اما مشابه تمام داروهای مربوط به ام اس , این دارو نیز تاثیر جانبی دارد که شایعترین آن حالت شبیه به سرماخوردگی – درد عضلانی – تب و لرز است البته برخی آثار دیگر نیز دیده شده است که از لحاظ آماری با گروه کنترل تفاوتی ندارند سر درد (آونکس 67% - داروی خنثی 57%) درد (آونکس 24% - داروی خنثی 20%) ضعف عضلات (آونکس 21% - داروی خنثی 13%) این علائم غالبا بعد از یکروز از میان میروند. راههای زیادی برای کنترل علائم حالت سرماخوردگی وجود دارد مانند خوردن انواع مسکن چند ساعت قبل و بعد از تزریق . برای افراد مبتلا به افسردگی و اختلالات ناگهانی در استفاده از آونکس دقت زیادی باید صورت گیرد. آونکس نباید بوسیله زنان باردار استفاده شود. افراد مبتلا به بیماری قلبی بعد از استفاده از آونکس همواره باید تحت نظر باشند. در طی درمان با آونکس آزمایشهای شیمیایی خون و هماتولوژی بطور مرتب پیشنهاد میشود.

بتاسرون (اینترفرون بتا – 1 ب )

ساخته شده از پروتئین خشک , استریل و تصفیه شده , بوسیله تکنیکهای نوترکیب DNA ایجاد و برای تزریق آماده شده است. اینترفرون بتا-1 ب بوسیله تخمیر باکتری یایی Escherichia coil که دارای خصوصیت ژنتیکی پلاسمین مهندسی شده و حاوی ژن انسانی interferon beta ser17 است به دست می آید . بتاسرون برای استفاده بیمارانی که زمین گیر نیستند مناسب است( بیماران ام اس از نوع عود کننده فروکش یابنده جهت کاهش تعداد عود بیماری) . ام اس عود کننده فروکش یابنده وجه مشخصه آن حملات مداوم بیماری است که به همراه آنها اختلال سیستم اعصاب با بهبودی کامل یا ناقص وجود دارد. اثربخشی بتاسرون در ام اس از نوع حاد مورد ارزیابی قرار نگرفته است. بتاسرون برای مصرف بیمارانی که سابقه حساسیت شدید به اینترفرون بتا طبیعی یا نو ترکیب , آلبیومین انسانی USP , یا سایر اجزاء فرمولاسیون دارند صلاح نیست. واکنش پوستی در ناحیه تزریق بتاسرون معمول است که از آنها میتوان: قرمزی ناحیه تزریق – درد و تورم – تغییر رنگ پوست را نام برد اما علائمی که کمتر مشاهده شده است عبارتند از : مردگی بافت در ناحیه تزریق ( پوست ترک خورده و بافتها دچار تخریب میشوند). بایستی هر بار محل تزریق را تغییر داد بگونه ای که در زیر توضیح داده شده است یا طبق دستور پزشک.

در محلی که پوست سفت یا قرمز و یا نرم شده تزریق را انجام ندهید . در صورتیکه پوست ترک خورد یا دچار آماس شده آب انداخت قبل از تزریق بعدی بتاسرون بفوریت به پزشک خود مراجعه کنید.

علائم شبیه علائم سرماخوردگی نیز معمول است که شامل تب – سرما – عرق کردن – بی رمقی و درد عضلات می باشد. تزریق بتاسرون در شب باعث تاثیر گذاری کمتر این علائم است. افسردگی شامل تلاش برای خودکشی در برخی بیماران گزارش شده است درصورتیکه چنین احساسی داشتید بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید .

ربیف ( اینترفرون بتا-1 a )

بوسیله فرآیند تکنولوژی زیستی که آن را شبیه اینترفرون بتا 1 طبیعی که در بدن یافت میشود ساخته می شود. اینترفرونها پروتئین هایی هستند که بطور طبیعی در بدن بوجود می آیند و دارای پروتئین ضد ویروس هستند که به هدایت سیستم ایمنی کمک میکند. آنها به سلولهای دفاعی بدن برای مبارزه با بیماریها و کاهش تورم (در سیستم مرکزی اعصاب) کمک میکنند. کارکرد ربیف کمک به سیستم ایمنی است تا به میلین ها حمله نکند, میلین ماده محافظ پوشاننده اعصاب است . ربیف برای بیماری ام اس از نوع عود کننده درمان محسوب نمی شود اما بوضوح نشان داده است که مراحل بیماری را کند میکند. ضمن اینکه به کاهش تورم و صدمه به میلین و اعصاب سیستم مرکزی عصبی کمک میکند.ربیف بصورت زیر جلدی و هفته ای سه مرتبه تزریق میشود. برخی اثرات جانبی رایج عبارتند از علائم شبیه سرما خوردگی (تب – درد عضله ها و سر درد) واکنش پوستی در ناحیه ای که تزریق صورت گرفته است. این علائم جانبی را میتوان بوسیله خوردن مسکن قبل از تزریق یا قرار دادن کیسه یخ در محل تزریق قبل و بعد از تزریق , ماساژ آرام محل تزریق و تغییر محل تزریق در هر نوبت , کم کرد.

سایر علائم جانبی عبارتند از درد شکم – افسردگی – تغییر کارکرد کبد و بوجود آمدن مشکلات خون.

تیزانیدین

tizanidine نام تجاری: پاتانول زانافلکسpatanol Zanaflex (Elan/Athena Neurosiences )

مورد استفاده:

مدیریت و بسامان کردن افزایش سفتی عضله ها و انقباض عضلانی متناوب و شدید.

Tizanidine اولین درمان جدید خوراکی طی بیست سال گذشته ( بعد از بکلوفن) است که برای کنترل و بسامان کردن افزایش سفتی عضلات همراه با انقباض عضلانی ناشی از ام اس یا جراحت ستون فقرات ساخته شده است . اگر چه تحقیقات جاری در خصوص مدیریت ام اس و اختلالات عروق مغزی(CVDs ) روی رویکردی متمرکز شده است که روی سیستم ایمنی تاثیر میگذارد همینطور اینکه این دارو میتواند از سلسله وقایع مربوط به کم خونی موضعی مغزی جلوگیری کند , درمان داروئی - انقباض عضلانی – اختلال در ادرار – درد و افسردگی از موارد کلیدی استفاده از این دارو هستند زیرا داروها اغلب تاثیر فوری داشته که به بیماران در غلبه بر ناتوانائیهایشان کمک میکنند. Tizanidine در تلاش برای یافتن دارویی برای درمان انقباض عضلانی ساخته شد. کارکرد این دارو چگونه است؟

Tizanidine یک داروی agonist Alpha2-adrenergic سریع الاثر است; این دارو بوسیله افزایش بازدارنگی پیش سیناپسی نرون حرکتی انقباض عضلانی را کاهش میدهد. بیشترین تاثیرات این دارو روی مسیرهای چند سیناپس است و نتیجه کلی آن هم هدایت نرونهای مهره ای آسیب دیده منتقل کننده های تحریکاتی مانند اسید آمینه و استقرار همزمان تسهیلاتی مسیرهای مهره ای است ( آنهاییکه حرکت عضله ها را افزون میکنند)

سبک های بالینی

در یک بررسی جامع نتایج مطالعات کلینیکی روی Tizanidine و مقایسه آن با مطالعات انجام گرفته روی بکلوفن یا دیازپام در بیماران مبتلا به ام اس و بیماران CVDs میزانی از قابلیت مقایسه را نشان داد و نشان داد بیمارانی که از این دارو استفاده کرده اند میزان انقباض عضلانی کمتری داشته اند.

Tizanidine باید در دوزهای 8 میلیگرم داده شود از آنجائیکه دوز پائین تر در آزمایشهای کلینیکی موثر نبوده است . بدلیل تاثیرات جانبی بالقوه از روی احتیاط برای شروع بهتر است با دوز 4 میلیگرم شروع و به مرور آنرا افزایش داد تا به مقدار مورد نظر و اثرات استفاده از دارو دست یافت. دوز بعدی به فاصله 6 تا 8 ساعت میتواند باشد تا حداکثر 3 دوز در 24 ساعت . حداکثر کل مصرف روزانه نباید بیش از 36 میلی گرم باشد .مانند داروی clonidin داروی Tizanidine میتواند موجب کاهش فشار (بخصوص فشار خون) شود. در یک مطالعه دو سوم بیماران مورد معالجه قرار گرفته با یک دوز 8 میلی گرمی دچار افت 20% در سیستولیک یا دیاسیستولیک فشار خون شدند اگر چه این اثر همیشه همراه با بی هوشی نبود. کاهش فشار میتواند بوسیله تغییر آرام عیار دوز به حداقل برسد. Tizanidine بایستی با دقت و احتیاط همراه سایر داروهای ضد فشار استفاده شود. آثار جانبی گزارش شده عبارتند از : خشکی دهان(49%) خواب آلودگی (48%) خستگی/ بی رمقی(41%) و سرگیجه (16%) .

amantidine

یک ضد ویروس است و برای جلوگیری با درمان عفونت ناشی از آنفولانزا ( نوع A ) بکار برده میشود این دارو میتواند به تنهایی یا همراه با سایر داروهای ضد آنفلوانزا مصرف شود. آمانتادین روی سرما خوردگی و سایر انواع آن تاثیری ندارد همینطور روی سایر عفونتهای ویروسی موثر نیست. آمانتادین همچنین یک داروی ضد اختلال در هماهنگی عصبی نیز هست و برای درمان بیماری پارکینگسون بکار میرود که گاهی فلج پیری یا فلج لرزشی نامیده میشود. این دارو میتواند به تنهایی یا همراه سایر داروها به بیماران پارکینگسون داده شود. بوسیله بهبود کنترل عضله و کاهش سفتی عضلات . این دارو انجام حرکات بطور عادی را برای بیماران ممکن کرده علائم بیماری را تخفیف میدهد.

 

کورتیکوستروئیدها: به مدت کوتاه برای کاهش التهابات بافت عصبی استفاده میشود.

 

پلاسما فرز: گاهی در افراد با حمله ناگهانی و شدید ام اس از این روش استفاده میشود که در این روش خون بیمار گرفته شده و پلاسمای آن با آلبومین و یا پلاسمای نرمال جایگزین میشود و بنابراین فاکتورهای مخرب و آنتی بادیها رقیق شده و اثرات آنها کاهش میابد.

 

کشور ما ایران اخیرا اقدام به ساخت داروی بتا اینترفرون در داخل کشور نموده است

 

 

مراقبت های فردی شامل :

۱- استراحت کافی

۲- ورزش های هوازی که باعث بهبود قدرت ماهیچه ای میشود

۳-رژیم غذایی سالم ومتعادل

۴- دور بودن از آب و هوای بسیار گرم و حمام های گرم زیرا گرما باعث کاهش قدرت ماهیچه ها میشود.

 

ترجمه از سایت

http://www.mayoclinic.com

 

برگرفته از :وبلاگ نوشته شده توسط : فریبا مزروعی

Things we learned this week

 Researchers used five billion copies of a single immune cell from a man to wipe out signs of his advanced melanoma for more than two years, according to a report in the New England Journal of Medicine.

Copies of an infection-fighting CD4 T cell were grown in a laboratory, and then used to attack the 52-year-old patient's tumour, the report said. Previously, scientists had difficulty isolating and copying immune system cells, the researchers wrote in the report.

The man had recurrent melanoma that failed to respond to therapy or surgery when he enrolled in a clinical trial at the Fred Hutchinson Cancer Research Center in Seattle. The disease had spread to his lungs and a lymph node before he received the two-hour infusion of the lab-grown immune system cells. Sixty days later, all signs of the disease were gone. He remained in remission for the following two years, researchers said.

Biotechnology in agriculture will be key to feeding a growing world population and overcoming climate challenges like crop-killing droughts, according to a group of leading industry players.

"It is critical we keep moving forward," said Thomas West, a director of biotechnology affairs at DuPont DD.N, interviewed on the sidelines of a biotechnology conference in San Diego this week. "We have to yield and produce our way out of this."

DuPont believes it can increase corn and soybean yields by 40 per cent over the next decade. Corn seeds that now average about 150 bushels per acre could be at well over 200 bushels an acre, for example, DuPont officials said.

Crop shortages this year have sparked riots in some countries and steep price hikes in markets around the globe, and questions about how to address those issues were the subject of several meetings at the BIO International Convention.

Despite persistent reluctance, genetically modified crops have been on the rise. Growing food and biofuel demands have been helping push growth.

By using genetic modification, crops can be made to yield more, can be made healthier, and can be developed in ways that create more energy for use in ethanol production, according to the biotech proponents.